ข้อกังขา

Soul, Spirit & Body                     _cc781905-5cde-3194 -bb3b-136bad5cf58d_           _cc781905 -5cde-3194-bb3b-136bad5cf58d_       

ขาดจากร่างกายที่อยู่กับพระเยโฮวาห์

ฉันเชื่อว่าพระคัมภีร์กำลังบอกเราว่าเมื่อเราตาย พระเยโฮวาห์ทรงนำวิญญาณของพระองค์กลับคืนมาเป็นลมหายใจแห่งชีวิต วิญญาณของเราหลับใหลและร่างกายของเราจะสลายไปจนกว่าเราจะฟื้นคืนชีวิตไม่ว่าจะมีชีวิตหรือตายครั้งที่สอง หากเราฟื้นคืนชีวิต เราจะได้รับร่างกายใหม่ตามที่ระบุไว้ในข้อถัดไป

 

ผู้เชื่อที่เสียชีวิตแล้ว

• 1 เธสะโลนิกา 4:13 พี่น้องทั้งหลาย เราไม่ต้องการให้ท่านไม่รู้เรื่องผู้ที่หลับใหลในความตาย เพื่อท่านจะไม่ต้องโศกเศร้าเหมือนคนอื่นๆ ที่ไม่มีความหวัง? 14 เพราะเราเชื่อว่าพระเยซูสิ้นพระชนม์และฟื้นคืนพระชนม์ เราจึงเชื่อว่าพระเจ้าจะทรงนำบรรดาผู้ที่หลับใหลในพระองค์ไปกับพระเยซู 15 ตามพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้า เราบอกท่านว่าเราที่ยังมีชีวิตอยู่ซึ่งเหลืออยู่จนกว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าจะเสด็จมา จะไม่นำหน้าผู้ที่ล่วงลับไปแล้วอย่างแน่นอน 16 เพราะว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าเองจะเสด็จลงมาจากสวรรค์ด้วยคำสั่งอันดัง ด้วยเสียงของหัวหน้าทูตสวรรค์และด้วยเสียงแตรของพระเจ้า และคนตายในพระคริสต์จะฟื้นคืนชีพก่อน 17 หลังจากนั้น พวกเราที่ยังมีชีวิตอยู่และกำลัง ที่เหลือจะถูกจับขึ้นไปพร้อมกับพวกเขาในเมฆเพื่อพบกับองค์พระผู้เป็นเจ้าในอากาศ เราจะอยู่กับองค์พระผู้เป็นเจ้าตลอดไป 18 เหตุฉะนั้นจงหนุนใจกันด้วยถ้อยคำเหล่านี้

 

การรับประกันการฟื้นคืนชีพ

• 1 โครินธ์ 15:49 และเช่นเดียวกับที่เราเกิดมามีภาพลักษณ์เป็นมนุษย์ดิน เราก็จะมีภาพลักษณ์เป็นมนุษย์สวรรค์ด้วยฉันนั้น 50 พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าขอประกาศแก่ท่านทั้งหลายว่า เนื้อและเลือดจะรับอาณาจักรของพระเจ้าเป็นมรดกไม่ได้ และสิ่งที่เน่าเสียง่ายจะรับสิ่งที่เน่าเปื่อยไม่ได้ 51 ฟังฉันบอกความลึกลับแก่คุณ: เราทุกคนจะไม่หลับ แต่เราทุกคนจะเปลี่ยนไป 52 ในชั่วพริบตาในพริบตาเมื่อเป่าแตรครั้งสุดท้าย เพราะเสียงแตรจะดังขึ้น คนตายจะเป็นขึ้นจากตายไม่เน่าเปื่อย และเราจะถูกเปลี่ยนแปลง 53 เพราะสิ่งที่เน่าเสียง่ายต้องสวมสิ่งที่ไม่เน่าเปื่อย และสิ่งที่ต้องตายก็ต้องสวมความเป็นอมตะ 54 เมื่อสิ่งที่เน่าเปื่อยได้สวมสิ่งที่ไม่เน่าเปื่อย และสิ่งที่ต้องตายด้วยสภาพอมตะ เมื่อนั้นคำที่เขียนไว้จะเป็นจริงว่า "ความตายถูกกลืนหายไปในชัยชนะ"

 

• 2 โครินธ์ 5:8 เพราะเรารู้ว่าถ้าบ้านดินของเรา คือพลับพลานี้ถูกทำลาย เราก็มีสิ่งปลูกสร้างจากพระเจ้า คือบ้านที่ไม่ได้สร้างด้วยมือมนุษย์ และจะดำรงอยู่นิรันดร์ในสวรรค์ 2 เพราะเหตุนี้เราคร่ำครวญด้วยความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะได้ห่มที่อยู่อาศัยซึ่งมาจากสวรรค์ 3 ถ้าได้นุ่งห่มจริง เราจะไม่ถูกพบว่าเปลือยเปล่า 4 เพราะว่าพวกเราที่อยู่ในพลับพลานี้คร่ำครวญเป็นทุกข์ ไม่ใช่เพราะอยากเปลือยกาย แต่นุ่งห่มต่อไป เพื่อว่าความตายจะถูกชีวิตกลืนหายไป 5 บัดนี้ผู้ที่เตรียมเราให้พร้อมสำหรับสิ่งนี้ก็คือพระเจ้า ผู้ทรงประทานพระวิญญาณเป็นเครื่องประกันแก่เราด้วย 6 เหตุฉะนั้นเราจึงมั่นใจอยู่เสมอโดยรู้ว่าขณะที่เราอยู่ในร่างกายนี้ เราไม่ได้อยู่ห่างไกลจากองค์พระผู้เป็นเจ้า 7 เพราะเราดำเนินด้วยความเชื่อ มิใช่ด้วยสายตา 8 เรามีความมั่นใจ ใช่แล้ว พอใจอย่างยิ่งที่จะไม่อยู่ในร่างกายและอยู่กับองค์พระผู้เป็นเจ้า 9 ดังนั้นเราจึงตั้งเป้าหมายของเราว่าจะเป็นที่พอพระทัยต่อพระองค์ไม่ว่าจะอยู่หรือไม่ก็ตาม 10 เพราะว่าเราทุกคนจะต้องปรากฏตัวต่อหน้าบัลลังก์พิพากษาของพระคริสต์ เพื่อแต่ละคนจะได้รับสิ่งที่ได้กระทำในร่างกายนี้ตามการกระทำของตน ไม่ว่าดีหรือชั่ว 11 เหตุฉะนั้นเราจึงเกลี้ยกล่อมมนุษย์โดยรู้ถึงความน่าเกรงขามขององค์พระผู้เป็นเจ้า แต่เรารู้จักพระเจ้าดี และข้าพเจ้าเชื่อว่ามโนธรรมของท่านก็ทราบดีเช่นกัน

 

ตราดวงที่ห้า: เสียงร่ำไห้ของผู้พลีชีพ วิวรณ์ 6:9 เมื่อพระองค์ทรงแกะตราดวงที่ห้า ฉันเห็นใต้แท่นบูชามีดวงวิญญาณของผู้ที่ถูกสังหารเพราะพระวจนะของพระเจ้าและสำหรับคำพยานที่พวกเขาถืออยู่ 10 และพวกเขาก็ร้องไห้พร้อมกับ เสียงดังว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้บริสุทธิ์และสัตย์จริง นานเท่าใดจนกว่าพระองค์จะทรงพิพากษาและแก้แค้นโลหิตของเราต่อผู้ที่อาศัยอยู่ในโลก” 11 แล้วมอบเสื้อคลุมสีขาวให้แต่ละคน และมีคนสั่งพวกเขาว่าพวกเขาควรพักผ่อนต่อไปอีกสักหน่อย จนกว่าจำนวนเพื่อนผู้รับใช้และพี่น้องของพวกเขาซึ่งจะถูกฆ่าตายจะครบตามจำนวน? และวิญญาณจะกลับไปหาพระเจ้า

 

• ปัญญาจารย์ 12:5 เพราะว่ามนุษย์จะไปยังบ้านของเขาที่อยู่เป็นนิตย์ ในขณะที่ผู้คนที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้าเดินไปมาตามถนน 6 จงระลึกถึงพระองค์ก่อนที่เชือกแห่งชีวิตจะขาดและจานทองคำจะแหลกละเอียด ระลึกถึงพระองค์ก่อนที่หม้อข้างบ่อจะแตกและล้อข้างแอ่งน้ำจะแหลก 7 แล้วผงคลีดินก็จะกลับเป็นดินดังเดิม และวิญญาณจะกลับไปหาพระเจ้าผู้ทรงประทานให้

 

• ปฐมกาล 2:7 แล้วพระเยโฮวาห์พระเจ้าทรงปั้นมนุษย์ขึ้นจากผงคลีดิน พระองค์ทรงเป่าลมหายใจแห่งชีวิตเข้าไปในรูจมูกของชายคนนั้น และชายคนนั้นก็กลายเป็นคนมีชีวิต

 

• โยบ 27:3 3 ตลอดเวลาที่ลมหายใจของฉันอยู่ในตัวฉัน และพระวิญญาณของพระเจ้าอยู่ในรูจมูกของฉัน

 

• โยบ 33:4 4 พระวิญญาณของพระเจ้าสร้างข้าพเจ้า และลมปราณขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ได้ให้ข้าพเจ้ามีชีวิต

 

• ปัญญาจารย์ 12:7 7 แล้วผงคลีดินจะกลับเป็นดินดังเดิม และวิญญาณจะกลับคืนสู่พระเจ้าผู้ทรงประทานให้

 

• 1 โครินธ์ 2:11 เพราะมนุษย์รู้อะไรของมนุษย์ นอกจากวิญญาณของมนุษย์ที่อยู่ในตัวเขา? เรื่องของพระเจ้าก็ไม่มีใครรู้ เว้นแต่พระวิญญาณของพระเจ้า

 

• เอเสเคียล 37:5-6 องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัสดังนี้แก่กระดูกเหล่านี้ ดูเถิด เราจะให้ลมหายใจเข้าไปในเจ้า และเจ้าจะมีชีวิต 6 และเราจะวางเอ็นไว้บนเจ้า และจะนำเนื้อมาสวมตัวเจ้า และเอาหนังหุ้มเจ้าไว้ และระบายลมปราณในตัวเจ้า แล้วเจ้าจะมีชีวิต แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์

 

 

 

 

 

ใครได้ขึ้นสวรรค์  

มีสี่ครั้งในพระคัมภีร์ที่ปรากฏว่าบุคคลได้ไปสวรรค์ เอลียาห์ ลาซารัส และหัวขโมยบนไม้กางเขน และหายไปจากพระวรกายที่สถิตกับพระเยโฮวาห์

2 พงศ์กษัตริย์ 2:11 ต่อมาขณะที่กำลังสนทนากันอยู่นั้น ทันใดนั้นก็มีรถม้าเพลิงปรากฏขึ้นพร้อมกับม้าเพลิงและแยกคนทั้งสองออกจากกัน และเอลียาห์ก็ถูกพายุหมุนขึ้นสู่สวรรค์

• ยอห์น 3:13 ไม่มีใครได้ขึ้นไปสู่สวรรค์ นอกจากพระองค์ที่ลงมาจากสวรรค์ ซึ่งก็คือบุตรมนุษย์ผู้สถิตในสวรรค์

• 2 พงศาวดาร 21:12 และมีจดหมายจากเอลียาห์ผู้เผยพระวจนะมาถึงท่านว่า (ประมาณ

10 ปีต่อมา จดหมายฉบับนี้พิสูจน์ว่าเขา (เอลียาห์) ไม่ได้ถูกรับขึ้นสวรรค์)

พระเจ้าของดาวิดบิดาของเจ้า เพราะเจ้ามิได้ดำเนินในทางของ

เยโฮชาฟัทราชบิดาของเจ้า หรือในทางของอาสากษัตริย์แห่งยูดาห์

เศรษฐีและลาซารัส

● ลูกา 16:19-23 “มีเศรษฐีคนหนึ่งนุ่งห่มผ้าสีม่วงและผ้าป่านเนื้อละเอียด และใช้ชีวิตอย่างหรูหราทุกวัน 20 แต่มีขอทานคนหนึ่งชื่อลาซารัส มีบาดแผลทั้งตัว นอนอยู่ที่ประตูบ้าน 21 ปรารถนาจะกินเศษอาหารที่ตกจากโต๊ะของเศรษฐี ยิ่งกว่านั้น พวกสุนัขก็มาเลียแผลของพระองค์

 

22 คนขอทานนั้นก็สิ้นชีวิต และทูตสวรรค์หามไป

อกของอับราฮัม เศรษฐีก็ตายและถูกฝังไว้เช่นกัน 23 เมื่อถูกทรมานในแดนมรณา ท่านก็เงยหน้าขึ้นเห็นอับราฮัมแต่ไกล เห็นลาซารัสอยู่ในอก

• ลูกา 16:29 อับราฮัมทูลพระองค์ว่า “เขามีโมเสสและผู้เผยพระวจนะ ให้พวกเขาได้ยิน” 30 และท่านกล่าวว่า "อย่าเลย อับราฮัมบิดา แต่ถ้าใครไปหาพวกเขาจากความตาย พวกเขาจะกลับใจใหม่'" 31 แต่พระองค์ตรัสแก่เขาว่า "ถ้าพวกเขาไม่ฟังโมเสสและผู้เผยพระวจนะ แม้ว่าเขาจะเป็นขึ้นจากตายก็จะถูกโน้มน้าวใจ"

โจรบนไม้กางเขน

• ลูกา 23:39-42 แล้วทูลพระเยซูว่า “พระองค์เจ้าข้า ขอทรงระลึกถึงข้าพระองค์เมื่อพระองค์เสด็จมาในอาณาจักรของพระองค์” 43 พระเยซูตรัสกับเขาว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านว่า วันนี้ท่านจะอยู่กับ ฉันอยู่ในสวรรค์”

 

เก็บไว้ในใจ

 

1. การเขียนภาษาฮีบรูไม่มีเครื่องหมายจุลภาค

 

1. มันบอกว่า "สวรรค์" ไม่ใช่สวรรค์

 

1. โจรกล่าวว่า “จงนึกถึงเราเมื่อท่านเข้ามาในอาณาจักรของท่าน”

 

​

1. ยอห์น 20:17 พระเยซูตรัสกับเธอว่า “อย่าติดเรา เพราะเรายังไม่ได้ขึ้นไปหาพระบิดาของเรา แต่จงไปหาพี่น้องของเราและบอกพวกเขาว่า "เราจะขึ้นไปหาพระบิดาและพระบิดาของท่าน และไปหาพระเจ้าของเราและพระเจ้าของท่าน"

2. เพราะโยนาห์อยู่ในท้องปลามหึมาสามวันสามคืนฉันใด บุตรมนุษย์จะอยู่ในท้องโลกสามวันสามคืนฉันนั้น หายไปจากร่างกายที่อยู่กับพระเยโฮวาห์

 

 

การรับประกันการฟื้นคืนชีพ

• 2 โครินธ์ 5:8 เพราะเรารู้ว่าถ้าบ้านดินของเรา คือพลับพลานี้ถูกทำลาย เราก็มีสิ่งปลูกสร้างจากพระเจ้า คือบ้านที่ไม่ได้สร้างด้วยมือมนุษย์ และจะดำรงอยู่เป็นนิตย์ในสวรรค์ 2 เพราะเหตุนี้เราคร่ำครวญด้วยความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะได้ห่มที่อยู่อาศัยซึ่งมาจากสวรรค์ 3 ถ้าได้นุ่งห่มจริง เราจะไม่ถูกพบว่าเปลือยเปล่า 4 เพราะว่าพวกเราที่อยู่ในพลับพลานี้คร่ำครวญเป็นทุกข์ ไม่ใช่เพราะอยากเปลือยเปล่า แต่อยากจะนุ่งห่มต่อไป เพื่อว่าความเป็นมรรตัยจะถูกชีวิตกลืนหายไป 5 บัดนี้ผู้ที่เตรียมเราให้พร้อมสำหรับสิ่งนี้ก็คือพระเจ้า ผู้ทรงประทานพระวิญญาณเป็นเครื่องประกันแก่เราด้วย 6 เหตุฉะนั้นเราจึงมั่นใจอยู่เสมอโดยรู้ว่าขณะที่เราอยู่ในร่างกายนี้ เราไม่ได้อยู่ห่างไกลจากองค์พระผู้เป็นเจ้า 7 เพราะเราดำเนินด้วยความเชื่อ มิใช่ด้วยสายตา 8 เรามีความมั่นใจ ใช่แล้ว พอใจอย่างยิ่งที่จะไม่อยู่ในร่างกายและอยู่กับองค์พระผู้เป็นเจ้า 9 ดังนั้นเราจึงตั้งเป้าหมายของเราว่าจะเป็นที่พอพระทัยต่อพระองค์ไม่ว่าจะอยู่หรือไม่ก็ตาม 10 เพราะว่าเราทุกคนจะต้องปรากฏตัวต่อหน้าบัลลังก์พิพากษาของพระคริสต์ เพื่อแต่ละคนจะได้รับสิ่งที่ได้กระทำในร่างกายนี้ตามการกระทำของตน ไม่ว่าดีหรือชั่ว 11 เหตุฉะนั้นเราจึงเกลี้ยกล่อมมนุษย์โดยรู้ถึงความน่าเกรงขามขององค์พระผู้เป็นเจ้า แต่เรารู้จักพระเจ้าดี และฉันเชื่อว่ามโนธรรมของคุณจะเป็นที่รู้จักดีด้วย

 

• ปัญญาจารย์ 12:7 แล้วผงคลีดินจะกลับเป็นดินดังเดิม และวิญญาณจะกลับไปหาพระเจ้าผู้ทรงประทานให้

 

• 1 โครินธ์ 2:11 เพราะมนุษย์รู้อะไรของมนุษย์ นอกจากวิญญาณของมนุษย์ที่อยู่ในตัวเขา? เรื่องของพระเจ้าก็ไม่มีใครรู้ เว้นแต่พระวิญญาณของพระเจ้า

 

• เอเสเคียล 37:5-6 องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัสดังนี้แก่กระดูกเหล่านี้ ดูเถิด เราจะให้ลมหายใจเข้าไปในเจ้า และเจ้าจะมีชีวิต 6 และเราจะวางเอ็นบนเจ้า และจะนำเนื้อมาสวมตัวเจ้า และเอาหนังหุ้มเจ้าไว้ และระบายลมปราณในตัวเจ้า แล้วเจ้าจะมีชีวิต และ คุณจะรู้ว่าเราคือพระเจ้า