ข้อกังขา

 บางทีคุณอาจต้องการเสนอคำถามเหล่านี้บางส่วนหรือทั้งหมดกับศิษยาภิบาลหรือครูที่คุณชื่นชอบ นี่คือสิ่งที่คริสตจักรของคุณสอน

​

​

คนแรกที่พูดเรื่องของเขาดูเหมือนถูกต้อง จนกว่าจะมีอีกคนหนึ่งมาสอบสวนเขา

สุภาษิต 18:17

อย่าไว้ใจผู้นำที่เป็นมนุษย์ ไม่มีมนุษย์คนใดสามารถช่วยคุณได้ เมื่อพวกเขาหมดลมหายใจ พวกเขาก็กลับสู่โลก และแผนการทั้งหมดของพวกเขาก็ตายไปพร้อมกับพวกเขา

 สดุดี 146:3

เช่นเดียวกับที่มนุษย์ถูกกำหนดให้ตายครั้งเดียว และหลังจากนั้นจะต้องเผชิญการพิพากษา ฮีบรู 9:27

 

พระเจ้าไม่ใช่พระเจ้าแห่งความสับสน แต่เป็นพระเจ้าแห่งสันติภาพ 1 โครินธ์ 14:33

 

1. ถ้ากฎของพระเจ้าได้รับการปรับปรุงให้ดียิ่งขึ้น และกฎของพระเจ้าก็สมบูรณ์แบบ (สดุดี 19:7) นั่นคือการบอกว่าสิ่งที่ถูกกำหนดไว้แล้วว่าสมบูรณ์แบบสามารถทำให้ดีขึ้นได้หรือไม่ 

 

1. หากเราได้รับการปลดปล่อยจากธรรมบัญญัติของพระเจ้า และธรรมบัญญัติของพระเจ้าคืออิสรภาพ (สดุดี 119:44-45) นั่นคือการกล่าวว่าเราสามารถเป็นอิสระจากเสรีภาพได้ใช่หรือไม่ 

 

1. ความจริงไม่สามารถสร้างความจริงได้หรือไม่? (สดุดี 119:143;160) หน้า 2 จาก 4 

2. ทางแห่งความชอบธรรมจะไม่ใช่ทางแห่งความชอบธรรมอีกต่อไปหรือ? (เฉลยธรรมบัญญัติ 4:8,

สุภาษิต 2:20; อิสยาห์ 51:7, 2 เปโตร 2:21; 2 ทิโมธี 3:16)

1. วิถีทางของพระเจ้าจะเปลี่ยนเป็นวิถีอื่นได้หรือไม่? (อพยพ 18:20; เฉลยธรรมบัญญัติ 10:12; จอช

22:51; 1 กษัตริย์ 2:3; สดุดี 119:1; สุภาษิต 6:23; คือ 2:3; มาลาคี 2:8; มาระโก 12:14; กิจการ 24:14)  6) ถ้าพระบัญญัติของพระเจ้าคงอยู่ตลอดไป และพระบัญญัติของพระเจ้าสิ้นสุดลง คำกล่าวที่ว่าตลอดไปจะสิ้นสุดได้หรือ

นั่นหมายความว่าชีวิตนิรันดร์จะจบลงด้วยหรือไม่? (เลวีนิติ 16:31; 1 พงศาวดาร 16:15; สดุดี 119:160; อิสยาห์ 40:8) 

7) สิ่งที่กำหนดความบาปสามารถลบล้างได้หรือไม่? บาปสามารถเป็นบาปในวันหนึ่งและไม่บาปในวันอื่นได้หรือไม่? คำจำกัดความของบาปเปลี่ยนไปหรือไม่? (กันดารวิถี 15:22-31; ดาเนียล 9:11; 1 ยอห์น 3:4) 

9) สิ่งที่เป็นชีวิตจะไม่เป็นชีวิตอีกต่อไปได้หรือไม่? (โยบ 33:30; เพลง. 36:9; สุภาษิต 6:23; วิวรณ์ 22:14)  10) ถ้าพระเจ้าเป็นพระวจนะ และพระเจ้าไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ แล้วเราจะเสนอได้อย่างไรว่า พระวจนะของพระเจ้าเปลี่ยนไป? (ยอห์น 1:1; มาลาคี 3:6) 

1. หากเรายินดีในธรรมบัญญัติของพระเจ้า เราจะไม่ยินดีในธรรมบัญญัติอีกต่อไปหรือ? (สดุดี 1:2; 112:1;

119:16; 119:35 น.; 119:47; 119:70; 119:77; 119:92; 119:174; อิสยาห์ 58:13; โรม 7:22)  (หน้า 29)

1. ถ้าเมื่อธรรมบัญญัติเขียนไว้ เราได้รับคำสั่งให้ดำเนินตามนั้น (เฉลยธรรมบัญญัติ 10:11-13) โดยรู้อยู่เต็มอกว่าพระคริสต์ทรงดำเนินตามธรรมบัญญัติเดียวกันนั้น และยอห์นกล่าวว่าเราต้องดำเนินเหมือนพระองค์ทุกประการ (1 ยอห์น 2:5 -6) ในขณะที่เปาโลกล่าวว่าเราต้องทำตามแบบอย่างของพระคริสต์ (1 โครินธ์ 11:1) แล้วเราจะไม่ปฏิบัติตามพระบัญญัติเดียวกับที่พระคริสต์ดำเนิน?      _cc781905-5cde-3194-bb3b-136bad5cf8d__cc781905-5cde-3194-bb3b-136bad5cf8bad

  

1. ถ้าพระคริสต์เป็นพระวจนะที่ถูกสร้างเป็นเนื้อหนัง และพระคริสต์เป็นพระวจนะของพระเจ้า (ยอห์น 1:14; วิวรณ์ 19:13) และสมมุติว่าพระวจนะของพระเจ้าบางส่วนถูกยกเลิกไป พระองค์ได้ขึ้นบนไม้กางเขนเพื่อลบล้างบางส่วนในพระองค์เองหรือไม่?  

 

1. หากกฎของพระเจ้าเกี่ยวกับการรักพระเจ้าและรักผู้อื่น การรักพระเจ้าและรักผู้อื่นอาจมีการเปลี่ยนแปลงได้อย่างไร (อพยพ 20:6; เฉลยธรรมบัญญัติ 5:10; เฉลยธรรมบัญญัติ 7:10; 11:13; 11:22;

30:16; 6:5; เลวีนิติ 19:18; เนหะมีย์ 1:5; ดาเนียล 9:4; มัทธิว 22:35-37; 10:39; 16:25; ยน 14:15; 14:21; โรม 13:9; 1 ยอห์น 5:2-3; 2 ยอห์น 1:6) 

 

1. ถ้ากฎของพระผู้เป็นเจ้ามุ่งหมายที่จะอวยพรเราและดีต่อเราเสมอ แล้วทำไมพระองค์จึงทรงนำกฎนั้นไปจากเราหลังจากกางเขน? (เฉลยธรรมบัญญัติ 11:26-27; สดุดี 112:1; 119:1-2; สดุดี 128:1;

สุภาษิต 8:32; อิสยาห์ 56:2; มัทธิว 5:6; 5:10; ลูกา 11:28; ยากอบ 1:25; 1 เปโตร 3:14; วิวรณ์ 22:14; สดุดี 119)

1. หากจุดประสงค์ทั้งหมดของมนุษย์คือการรักษาพระบัญญัติของพระเจ้า (ปัญญาจารย์ 12:13) สิ่งนี้ไม่เป็นความจริงอีกต่อไป?

 

1. มัทธิว 5:17-19 สอนอย่างชัดเจนว่าไม่มีบัญญัติใดที่จะล่วงลับไป อย่างน้อยก็จนกว่าสวรรค์และโลกจะล่วงไป และธรรมบัญญัติและผู้เผยพระวจนะทั้งหมดจะสำเร็จ นอกจากนี้ ผู้เชื่อที่สอนผู้อื่นว่าพระบัญญัติได้ล่วงลับไปแล้วจะเป็นผู้ต่ำต้อยที่สุดในอาณาจักรแห่งสวรรค์ แต่ผู้ที่พยายามรักษากฎทั้งหมดของพระเจ้าและสอนให้ผู้อื่นทำเช่นเดียวกันจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในอาณาจักร ดังนั้น เราจะสบายใจได้อย่างไรกับการสอนสิ่งที่น้อยกว่าสิ่งที่โมเสสเขียนและสิ่งที่พระคริสต์ทรงปฏิบัติและสอน? 

 

1. เมื่อพระคริสต์ทรงบัญชาให้เราสังเกตและทำทุกสิ่งนอกเหนือที่นั่งของโมเสส (มัทธิว 23:13) ซึ่งเป็นสิ่งที่โมเสสเขียนไว้เสมอมา เหตุใดเราจึงไม่อยากทำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพระองค์ทรงสั่งให้เราสอนคนทุกชาติ ทุกสิ่งที่เขาสั่ง ซึ่งแน่นอนว่ารวมถึงทุกสิ่งที่สอนจากที่นั่งของโมเสสด้วย 

 

1. เมื่อเปาโลกล่าวหลายครั้งว่าเขาเชื่อ ปฏิบัติ และสอนกฎของพระเจ้า (ตามที่เขียนโดยโมเสส - กิจการ 21:20-26; 24:13-14; 25:8) และด้วยว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างชาวยิวกับ ภาษากรีกในพระคริสต์ (1 โครินธ์ 12:12-14; กาลาเทีย 3:27-29; โคโลสี 3:10-12) เราจะสบายใจได้อย่างไรโดยใช้จดหมายของเปาโลเพื่อสอนว่าไม่ต้องปฏิบัติตามกฎหมายทั้งหมดของพระเจ้า เปาโลจะสอนกฎของพระเจ้า (ที่เขียนโดยโมเสส) และสอนต่อต้านกฎของพระเจ้าไปพร้อมกันได้อย่างไร เราจะทำอย่างไรกับข้อเท็จจริงที่ว่าการเชื่อฟังสิ่งที่โมเสสเขียนหมายถึงการสอนคนต่างชาติ คนต่างด้าว และคนต่างชาติให้รู้จักอิสราเอลให้ปฏิบัติตามกฎเดียวกันของพระเจ้าในความเชื่อ (อพยพ

12:19; 12:38; 12:49 น.; เลวีนิติ 19:34; 24:22; กันดารวิถี 9:14; 15:15-16; 15:29). นอกจากนี้ อิสยาห์ 42:6;

60:3; มัทธิว 5:14; เอเฟซัส 2:10-13; กิจการ 13:47; โรม 11:16-27; เยเรมีย์ 31:31-34; เอเสเคียล 37; 1 ยอห์น 2:10; 1 ยอห์น 1:7)

 

 

หมายความว่าไม่เคยมีความแตกต่างระหว่างชาวยิวและคนต่างชาติในความเชื่อ ตลอดเวลาที่เปาโลถูกกล่าวหาว่าไม่ปฏิบัติตามและสอนธรรมบัญญัติของโมเสสจริง ๆ แล้วเป็นการกล่าวหาจริง ๆ แทนที่จะเป็นข้อกล่าวหาเท็จเหมือนอย่างที่เปาโลกล่าวอ้างและแสดงให้เห็นหรือไม่? ทำไมยังมีการกล่าวหาเปาโลว่าท่านสอนขัดต่อธรรมบัญญัติของพระเจ้าตามที่โมเสสเขียนไว้? เหตุใดเขายังต้องปกป้องตนเองจากคำกล่าวอ้างที่ไร้สาระเช่นนี้ แม้ว่าหนังสือกิจการจะเป็นพยานคัดค้านก็ตาม

เมื่อดูเหมือนว่าเปาโลกำลังพูดถึงกฎหมาย เขากำลังพูดถึงกฎหมายปากเปล่าของชาวยิวหรือเขากำลังพูดถึงคำสาปแช่งของกฎหมายที่พระเมสซิยาห์ตอกตรึงที่ไม้กางเขน

 

1. เมื่อพระคัมภีร์ระบุไว้ใน NT ว่าเราต้องรักษาพระบัญญัติของพระเจ้าในความรักของเราที่มีต่อพระองค์ (1 ยอห์น 5:2-3) เพื่อเป็นการตอบสนองต่อพระคุณหรือความรักของพระองค์ที่มีต่อเรา (1 ยอห์น 4:19) เราจะสรุปได้อย่างไร ว่าเราต้องรักษาพระบัญญัติของพระเจ้าเพียงบางข้อเท่านั้นหรือ? บัญญัติในเลวีนิติ 23 หรือเลวีนิติ 11 เป็นบัญญัติของพระเจ้าหรือไม่? 

 

1. ในอิสยาห์ 66:15-17 เราเห็นว่าในบริบทของการเสด็จกลับมาขององค์พระผู้เป็นเจ้า เมื่อพระองค์เสด็จกลับมา พระองค์ทรงอารมณ์เสียอย่างชัดเจนที่ผู้คนกำลังกินหมู ถ้าเขาสนใจแล้วทำไมเราถึงคิดว่าตอนนี้เขาไม่สนใจ?

 

1. ในเศคาริยาห์บทที่ 14 เมื่อพระเจ้าเสด็จกลับมาครองราชย์ เราเห็นชัดเจนว่าทุกคนถูกคาดหวังให้ฉลองเพิงตามที่โมเสสเขียนไว้ เหตุใดเราจึงถูกคาดหวังให้เฉลิมฉลองเพิงก่อนกางเขน แต่ไม่ใช่หลังกางเขน แต่ให้ฉลองอีกครั้งเมื่อพระเจ้าเสด็จกลับมา 

 

1. ถ้าพระคริสต์เป็นพระวจนะที่บังเกิดเป็นมนุษย์ (วิวรณ์ 19:13) และพระองค์ยังเหมือนเดิมเมื่อวานนี้ วันนี้ และตลอดไป (ฮีบรู 13:8) แล้วพระวจนะของพระเจ้าจะไม่เหมือนเดิมเมื่อวานนี้ วันนี้ และตลอดไปเหมือนอิสยาห์ 40 ได้อย่างไร :8 พูดว่า? 

 

1. และประการสุดท้าย ยกเว้นความเข้าใจผิดในกิจการ 10 และกิจการ 15 เกือบทุกคนควรสนับสนุนความเชื่อที่ว่ากฎของพระเจ้าเปลี่ยนแปลงเกิดจากการอ่านตัวอย่างบางส่วนจากจดหมายของเปาโล เหตุใดเราจึงใช้เปาโลเพื่อสนับสนุนการยกเลิกกฎหมายของพระเจ้าเป็นส่วนใหญ่ ในเมื่อเปโตรบอกอย่างชัดเจนว่าจดหมายของเปาโลมักถูกใช้เพื่อสร้างข้อผิดพลาดในเรื่องความไร้ระเบียบ เพราะเปาโลเข้าใจยาก และหลายคนที่อ่านท่านไม่มีความรู้เพียงพอเกี่ยวกับพระวจนะของพระเจ้า แต่แทนที่จะเป็นเช่นนั้น เป็นคนโง่เขลาและไม่มั่นคง (2 เปโตร 3:15-17) เปาโลเป็นคนที่เปโตรเตือนเราว่าอย่าใช้สอนขัดต่อกฎของพระเจ้า ทำไมใคร ๆ ถึงใช้เขา? นี่เป็นเพียงคำถามยอดนิยมบางส่วนที่เรามีให้กับทุกคนที่เชื่อว่ากฎของพระเจ้าเปลี่ยนไปแล้ว มีอีกมากมายที่สามารถนำเสนอได้ แต่หวังว่าคุณจะคิดออก 119 กระทรวง